Güneş tam tepemdeydi ve gözlerimi kısmadan etrafa bakmam mümkün değildi. Güneş gözlüğümü unuttuğumu daha asansörde fark etmiştim ama çıkmadan önce içtiğim içkinin uyuşukluğuyla geri dönmeye üşenmiştim. Ağzım kokmasın diye dişlerimi fırçalarken kusmasaydım eğer bu kadar uyuşuk olmazdım. Bütün yediklerim çıkmış, …

62 84… İşe gitmek istemiyordu, dünkü aptalca şeyin ardından. İstanbul’un gri, bungun bir sabahına uyanmıştı bir de. Ne sıkıcı! Mete’nin horultusu geliyordu kulağına. Tasasız bir uykuydu onunki belli. Zengin çocuğu ne de olsa. Öyle olmasa kalabilir miydin burda, gerizekalı!. 6, …

Sıradan bir İstanbul akşamında, her zamanki arkadaşlarımla, yıllardır müdavimi olduğumuz bir mekânda laflıyorduk. Aynı konular üzerinde konuşarak, kâh ülkenin geri kalmışlığından dem vuruyor, kâh özgürlük, demokrasi havarisi kesiliyor, ayıptır söylemesi, iyi bir eğitim aldığımız ve sahip olduğumuz diplomanın bizlere her …

Her sabah aynı manzaraya uyanıyorum. Pek manzarada denemez ya, sonsuz bir beyazlık gördüğüm sadece. Gün geçtikçe artan ufak tefek siyahlıklar da gözüme çarpmıyor değil ama. Nezahat’a söylesem diyorum aslında, o kadar yoğun ki fark edemez çünkü, ama söylemeye çalıştığımda ağzımdan …

Sohbet etmek istiyordu tüm berberler… Yarın hiç olmayacak, güneş bir daha doğmayacak gibi sohbet etmek. Daha sen kenarda herşeyden habersiz sıranı beklerken, bir iki küçük yem atıp yoklamaya başlıyor, ve asla vazgeçmiyorlardı. Sen yeme rağbet etmesen de, dergilere, gazetelere gömülsen …