Şiir

SİHİRBAZ – ECEM FULYA BAŞLAK

Sesim kendime çarpıyor,

Önünde seyre daldığım dağların etrafında.

Ardını düşünmek önüme bir çığ düşürüyor aniden.

Bocalıyor

Ama

Kalkıyorum,

Kimseye hissettirmeden.

Tırmanmak için,

Boğuştuktan hemen sonra

Tırmalamak için hayatı,

Bir el sıkıyorum ilkten kafama.

Yeni bir ben herkese daha iyi gelmez mi ?

Sıkılmış olmalısın geçmiş mâzi konularından.

 

Doğduğun an öldüğün andır demişti rüyalarıma giren adam.

Sihirbaz bir kadınla baş edemeyeceğini,

Yeniden,

Yeniden,

Dirildiğimde anladı belki.

 

Yine de sesim kendime çarpıyor.

İstemiyorum sisler ardındaki yüksekleri.

Üstü de kalsın bu bir yanar bir söner hallerin.

Karanlıkta görebilme yetisini bir kazandın mı,

Tüm manzaralar ışık oluyor.

O zaman hissetmeyi hisset sende;

Kapat gözlerini.

Bir yorum

Bir cevap yazın